Kom søsken, la oss haste ...
De sterkeste de svake skal hjelpe trofast frem,
så ingen går tilbake, men sammen alle hjem,
så fremad, la enhver seg selv for intet akte
så fremad, la enhver seg selv for intet akte
og kun deretter trakte at Gud ham allting er!
(Sangboken 565. G. Tersteegen. G.Jensen)
Me har eit stort og praktisk bedehus her i Flekkefjord, men regner ikkje med at Gud aleine skal ta seg av vedlikehaldsarbeidet. Me lyt sjå etter det elektriske anlegget, høgtalarane og malingsslitne deler sjølv. Kva så med forsamlinga her på huset, dei som kanskje ikkje føler seg heime her eller ikkje kjem innanfor i det heile tatt? Her lyder ordet frå Herren: "Rydd vei! Ta bort anstøt og steinar! (Jes 57:14 og 62:6-10) Bonden veit at såing kan lite nytte dersom ikkje jorda vert bearbeidt på førehand. Stein og ugras må bort, plog og harv må brukast. Makter våre mange bedehusaktiviteter å ta bort ugras og anstøt og gjera Ordet og samfunnet tilgjengelig for "bedehusframande"?
Da sa Ånden til diakonen Filip: Gå dit bort og hold deg nær til den vognen! Filip løp da borttil, og hørte at den etiopiske embetsmannen leste profeten Jesaja 53, og sa: Skjønner du det du leser? Han svarte: Hvordan skulle jeg vel kunne det når ingen rettleder meg? ... Hvem er det profeten sier dette om? ... Da tok Filip til orde, og idet han gikk ut fra dette skriftsted, forkynte han evangeliet om Jesus for ham. (Apg 8:29-35 ) (TS - 24.11.08)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar